Do najliczniejszej grupy konferencji ascetycznych – łącznie ponad 300 – należą nauki do współbraci zakonnych, głoszone przez Sługę Bożego, jako przełożonego. Są to:
- Konferencje i egzorty kapitulne, głoszone w Wadowicach w latach 1918-1920, będące komentarzem do Reguły karmelitańskiej oraz konstytucji karmelitów bosych.
- Konferencje głoszone przez Sługę Bożego, jako rektora, do alumnów karmelitańskich w Międzynarodowym Kolegium w Rzymie w latach 1926-1945, podczas co miesięcznych kapituł win. Konferencje te – w języku łacińskim i włoskim – są komentarzem Sługi Bożego do odnowionych po 1926 r. konstytucji Zakonu lub też mają charakter okolicznościowy, np. z okazji odnawiania ślubów zakonnych lub inauguracji roku akademickiego w Kolegium.
- Konferencje do Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, znane również jako „Konferencje zakonne”, zostały opracowane przez Sługę Bożego w latach 1961-1962.
- O Celu Zakonnika. VIII. Przemowa Kapitulna. Wadowice, 1918 r. Fragm.J + M 21/VI 1918 W dziełach Bożych podziwiamy piękność; każde nawet najmniejsze stworzonko przecież w rodzaju swojem jest dobre, […]