Kategoria: Sentencje

1 VII
Każdy dzień niech będzie świątecznym dniem miłości i ofiary ze siebie, i dniem radości w służbie Bogu i bliźnim.
2 VII
Modlę się o światło łaski - byś zawsze była w tym świetle, o światło wiary - by było przewodnikiem za dnia i w nocy; o światło miłości - byś w tym ogniu zawsze się paliła.
3 VII
Dziecię Jezus niech ci będzie drogą do Ojca w niebie, Matka Boża nauczycielką kontemplacji, a św. Józef wzorem milczenia i cichej pracy.
4 VII
W służbie Bożej nie wolno się starzeć, ani „pleśnieć”, ani liczyć lat - zawsze trzeba chodzić „w nowości życia”.
5 VII
Bądź świętą - chodź w słońcu Miłości, zawsze w towarzystwie Świętej Rodziny.
6 VII
Cierpienie przeżywane radośnie, to najlepszy majątek na wejście do „radości bez cierpienia”.
7 VII  Początek nowenny przed uroczystością NMP z Góry Karmel
Chwałą Karmelu jest Maryja, a znakiem przez który ta chwała się rozszerza i w sercach znaczy – jest szkaplerz.
8 VII
W Karmelu zakorzeniło się życie Eliasza i proroków, i tych wszystkich, którzy podziwiając życie Niepokalanej Dziewicy całkowicie poświęcili się Jej czci w modlitwie, umartwieniu, i w czystości życia.
9 VII
Karmel powinien być przejęty duchem Matki Najświętszej - wina nie mają – wołać trzeba do Pana Jezusa i ta misja modlitwy musi rozgrzewać dusze w Karmelu.
10 VII
Szkaplerz to symbol modlitwy, a modlitwa to podniesienie myśli i serca do Boga, to łączenie się z Maryją.
11 VII
Kto nosi pobożnie szkaplerz, temu Matka Najświętsza wyprasza wielkie łaski, dzięki którym potrafi dobrze żyć, unikać grzechów, a jeżeli w nie wpadnie, pomoże się z nich podźwignąć i wrócić z powrotem do Ojca.
12 VII
Matka Najświętsza odziała Szkaplerzem swoje dzieci, aby w tej szacie miały znak miłości Matki, a przez Nią znak miłości Jezusa.
13 VII
Karmel żyje życiem swej Matki Maryi – modlitwą, ofiarą i miłością bliźniego.
14 VII
Szkaplerz jest znakiem synostwa - znakiem, że jesteśmy dziećmi Bożymi, że uczestniczymy w życiu Bożym i że możemy wołać do Boga – «Abba, Ojcze», a do Maryi – «Matko».
15 VII
Niechże szkaplerz - znak zbawienia, będzie wszystkim drogi, bo w miłości Maryi jest najpewniejsza droga do wiecznej prawdy i wiecznego Życia!
16 VII  Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
O Maryjo, jak niegdyś na Górze Karmel spuściłaś deszcz obfity na wyschłą ziemię, tak i nam „wyschłym” uproś deszcz łaski – wodę Ducha Świętego.
17 VII
Żyj modlitwą, bo Karmel bez modlitwy będzie suchą górą bez owoców.
18 VII
Ćwicz tę drogę cierpienia i radości, bo to nasze niebo na ziemi - Dzieciątko Jezus niech cię tego nauczy - to droga Jego dziecięctwa!
19 VII
Każda cnota musi przejść przez próbę a zwłaszcza przez pokorę, bo ta stawia duszę na swoim miejscu.
20 VII
Najpiękniejszą formę swego życia i relacji z Bogiem bierze Karmel z widzenia Eliaszowego na Górze Karmel.
21 VII
Nie żądaj miłości od drugich ale dawaj miłość, a będziesz „bogata”, bo największym bogactwem jest dawać to, co jest najpiękniejsze. A najpiękniejsza jest MIŁOŚĆ.
22 VII
Niech miłość będzie twoim bogactwem, radością, twoim życiem - ale pamiętaj - także twoją „ofiarą”.
23 VII
Myślę, że obecnie doceniasz już wartość cierpienia, a z czasem je ukochasz, bo ono jest najpewniejszą drogą do Boga.
24 VII
Nie uskarżaj się na cierpienia, ale je kochaj i dziękuj za nie serdecznie, bo one czynią cię podobną do Boskiego Zbawiciela.
25 VII
Niech Pan będzie zawsze twoją miłością, a Dzieciątko Jezus niech cię błogosławi.
26 VII
Roznoś wszędzie radość, bo radość jest „przyprawą” - ochotnego Bóg miłuje a ochotny i radosny Boga miłuje.
27 VII
Kosztowną jest śmierć świętych, ale nie „wybierajcie się” prędko, bo w niebie będziecie wiecznie, a tu potrzeba waszej świętości, by uświęcić siebie i drugich.
28 VII
Miłość, niech będzie królową, która kieruje; pobudką, która uświęca; więzią, która jednoczy was w jeden chór chwały na cześć Dzieciątka i Jego Matki.
29 VII
Niech Boże Dzieciątko wychowuje cię i uczyni dzieckiem Bożym, w którym Ojciec sobie upodobał, na które Duch Święty zstąpił, któremu Jezus Ewangelię swoją powierzył i kazał się uczyć -  że jest cichy pokornego serca.
30 VII
Wkładaj w swoją pracę miłość Bożą i wesele Ducha Świętego, a wtedy praca stanie się kontemplacją.
31 VII
Przyjmuj wszystko, co Pan Bóg zsyła z dziękczynieniem, a znajdziesz pokój.

1 VI
Przypatrzmy się boleściom zelżonego, zranionego, skrwawionego i otwartego Serca Jezusa, abyśmy zrozumieli, że nie ma większej boleści nad boleść tego Serca, bo nie ma większej miłości nad miłość, którą nas ukochał Zbawiciel.
2 VI
Bóg nigdy nie czuje się tak Bogiem, jak wtedy, gdy do swego Serca zranionego niewdzięcznością, przyciśnie serce grzesznika pokutującego.
3 VI
Pokora, to nie drzewo wysokie, wielolistne i głośno szumiące, ale to słodkie owoce tego drzewa.
4 VI
Z pokory rodzą się wszystkie cnoty domowe: cichość, łaskawość, słodycz, łagodność, dobroć. Pokora, to matka cnót.
5 VI
Człowiek pokorny wzorować się będzie na Tym, który będąc Panem nieba i ziemi, wyniszczył samego siebie aż do śmierci krzyżowej i powiedział o sobie: „Jam jest cichy i pokornego serca”.
6 VI
Najmiłosierniejsze Serce Jezusa – Krwią swą zmywa nasze winy, w Krwi własnej oczyszcza nasze dusze, Krwią swoją podtrzymuje i krzepi nas w ciężkiej życia drodze.
7 VI  NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Jezu, prosimy Cię, abyśmy mieli serca czyste i pokorne, abyśmy chodzili za Tobą Boży Baranku w czystości, w tej czystości żyli, umierali i na wieki Ciebie oglądali.
8 VI  NIEPOKALANEGO SERCA NMP
Życie Maryi było doskonałym zrozumieniem i pełnieniem woli Najwyższego, stąd też, obejmuje ona czułą miłością tych, którzy Syna Jej krzyżowali, oraz tych, którzy w krzyż wpatrzeni, w Chrystusa uwierzyli.
9 VI
Obejmuj Boga myślą, całym sercem, całą duszą, wszystkimi siłami, a znajdziesz najwyższe szczęście - Boga samego.
10 VI
Gdy kochać będziesz wiele - z najmniejszych czynności uczynisz wielkie.
11 VI
Wczuwaj się w myśli Pana Jezusa, w Jego modlitwę, w Jego ofiarę, w Jego widzenie Boga – i wszędzie roznoś cichą radość Jego miłości.
12 VI
Pokora oka i serca, woli i wykonania jest wielkością, siłą, przed którą kłaniają się Aniołowie, i w której Bóg zaślubia ludzkość.
13 VI
Wzywaj często Ducha Świętego, bo On nie tylko zapali światło w zmysłach – ale mocą swoją umocni cnotą także słabość ciała
14 VI
Bez względu na to, czy masz w rozumie słońce czy ciemności, a w duszy bóle czy radości – śpiewaj zawsze Gloria in excelsis – owocem będzie pokój, Boża obecność i Boża radość.
15 VI
Kochaj Dzieciątko Jezus – kochaj Jego Matkę – naśladuj milczenie św. Józefa – nieś radość Bogu, pokój ludziom, sobie ćwiczenie pokory i miłości.
16 VI
Powierz swoją trudność Panu Jezusowi, a może ona tym samym zniknie, a twoja dusza odzyska pokój.
17 VI
Nie patrz, co czujesz i co cierpisz, ale bądź mężną i proś Ducha Świętego o dar męstwa, by nie załamywać się w trudnościach.
18 VI
Ducha nie należy „ścieśniać”, ale w myśl Kościoła należy go doskonalić i rozszerzać.
19 VI
Boskie Dzieciątko niech ma pełne miejsce w twoim sercu, i niech w nim, w każdym kąciku – śpiewa Mu i przygrywa twoja Miłość.
20 VI
Twoim hasłem niech będzie: Miłość Jego - miłością moją, a droga Jego - moją drogą, przez pokorę i wyniszczenie na Golgotę, nawet do radości duchowego „przeistoczenia” i Zmartwychwstania.
21 VI
Idą dni złe, w których okazać macie, że mocniejsza jest słabość wasza, niż przemoc naszych nieprzyjaciół, umacniajcie się więc w Duchu Świętym.
22 VI
Miłość, choć nie widzi, przecież obejmuje Boga uczynkami świętymi i ofiarą ze siebie.
23 VI
Niech Boże Dzieciątko jednoczy serca wasze ze swoim sercem, aby królestwo miłości w Was panowało.
24 VI
Codzienna radość w służbie Bożej niech ożywia zawsze i wszystkie – w jedności ducha i w czynieniu prawdy w miłości.
25 VI
Dzieciątko Jezus - Zbawiciel, urosło do wysokości krzyża; uwieńczyło go chwałą zmartwychwstania; uczyniło znakiem zbawienia; uwielbiło Ojca i Siebie w Ojcu.
26 VI
Znoś wszystko z miłością, bo to co przykre często jest wielką łaską i nawiedzeniem dobroci Bożej.
27 VI
W towarzystwie Jezusa, Maryi i Józefa znajdziesz skarb ukryty: Boga w duszy swojej i siebie w Bogu - czyli pełną miłość, która cię uszczęśliwiać będzie nawet w męczeństwie.
28 VI
Zawsze uśmiechaj się, zwłaszcza gdy masz jakieś cierpienie.
29 VI
Niech radość, łaska i cnoty codzienne uświęcają cię, a Duch Święty uczy cię kochać, uczy miłości, w której jest wszelka doskonałość.
30 VI
Modlę się, by Duch Święty był sprawcą dziecięctwa Bożego w tobie – pokory, prostoty i ciągłej nowości życia! Masz chodzić w nowości ducha!

1 V   Św. Józefa Rzemieślnika
U Boga jest tylko „dziś” – żyj więc w czasie, ale wiecznością, i dla niej pracuj.
2 V
Wiem i rozumiem, że twoje prace są zewnętrzne - materialne, lecz trzeba je przepełnić Bogiem, wtedy czy ciężkie czy lekkie, ważne czy mniej ważne, będą miały pieczęć Bożej służby.
3 V   NMP Królowej Polski
Wielkość i chwała Maryi polega na tym, że żyła zawsze pod wpływem Ducha Świętego – wszystko w Niej jest nadprzyrodzone – i dlatego jest Ona tak wielka – Matka dziecięctwa naszego.
4 V Myśl twoja niech będzie w Bogu, ręka przy pracy. Tego życzę, o to się modlę - bo zawsze lękam się, by pole duszy twojej nie było jałowe.
5 V
Życzę ci wśród prac - pokoju, skupienia i obecności Bożej - bo to i w modlitwie, i w pracy jest duszą świętości.
6 V
Pamiętaj – radość mnoży świętość, zaś smutek ją zatruwa.
7 V
Pracuj nad świętością, jakby ona od ciebie zależała, a módl się tak pokornie, by każdy akt był zależny od łaski Boga.
8 V 
Modlę się za ciebie, by ten chwilowy krzyż rzucił cię w ramiona Jezusa - byś za przykładem św. Teresy żyła miłością.
9 V
Staraj się nie poddawać smutkowi - rozweselaj duszę pamięcią o Dzieciątku Jezus i uśmiechaj się do Niego.
10 V
Więc wczuwaj się w myśli Boże i w drogę Bożą, a znajdziesz wtedy prawdę Boga i życie Boga.
11 V
Zawsze sursum corda - zawsze gratias agamus. Pan Jezus najbliższy jest przez cierpienie.
12 V
Kieruj się roztropnością i sił nie nadużywaj, pamiętając na przysłowie, że miłość dobrze uporządkowana zaczyna od siebie.
13 V  NMP  Fatimskiej
Karmel uświęca się i doskonali w Krzyżu.
14 V  Macieja Apostoła
Nie poddawaj się smutkowi, lecz sztandar dziecięctwa Jezusowego nieś wysoko!
15 V
Uświęcaj się cierpieniem, bo ono jest najpewniejszą drogą do świętości.
16 V
Pan Jezus potrzebuje ofiary - by misja zbawienia dusz postępowała.
17 V
Ucz się pokory - bo to fundament dziecięctwa, ucz się ofiarnej miłości - bo to jest szczyt dziecięctwa.
18 V
Pokora jest prawdą - jest czystością myśli i woli, i stąd poznaje i czyni wolę Bożą, współpracując wiernie z łaską.
19 V  Zesłanie Ducha Świętego
Duch Święty przez dziecięctwo prowadzi dusze w cudownie prosty sposób - pokory i miłości do najwyższej doskonałości. Przecież sam Pan Jezus powiedział: „Jeśli nie staniecie się jako dzieci…”
20 V
Wszystko dla Boga, wszystko dla drugich, nic dla siebie - tak staniesz się bogatą w swoim ubóstwie.
21 V
Niech cię nic nie zniechęca, nawet własna niemoc czy braki; czym więcej je odczuwasz, - tym więcej ufności.
22 V
Trzeba żyć codzienną ofiarą ze siebie, by zdobywać dusze Chrystusowi.
23 V
Z radością znoś utrapienia, a losy swoje powierz w bezpieczne ręce Dzieciątka Jezus.
24 V
Ufam, że nie zawiedziesz oczekiwania Bożego - w wierności, w prostocie i w ofiarnym darze ze siebie.
25 V 
Bardziej pamiętaj, by czynić cnotę, niż by unikać błędów, bo czyniąc cnotę, tym samym błędy znikają.
26 V   Najświętszej Trójcy
Każdy, kto jest w stanie łaski uświęcającej jest jakby świątynią Trójcy Świętej.
27 V
Gdy miłość jest ponad cierpieniem, dusza podnosi się radośnie do Boga.
28 V  
Radość sprawiajcie Dzieciątku i żyjcie w radości.
29 V 
Każde cierpienie, każde umartwienie „wpatrzone” w krzyż uświęca, podnosi, staje się nowością życia.
30 V  Najśw. Ciała i Krwi Chrystusa
We Mszy św. następuje i nasze ofiarowanie, ofiarowanie naszego ciała i krwi wraz z duszą, czynimy to w duchu pokory i skruchy, prosząc Ducha Uświęciciela, aby uświęcić raczył nas i naszą ofiarę.
31 V   Nawiedzenie NMP
Maryja była pierwszym tabernakulum i pierwszą monstrancją, w której Syn Boży ukryty w swym Bóstwie, okazał się widzialny w swej ludzkości z duszą i ciałem.

1 III  Poniedziałek Wielkanocny
Niech twoja „podróż do chwały” będzie radosna, choćby była ciasną i ciernistą - bo ona przez Golgotę prowadzi do Zmartwychwstania.
2 III
Trzymajmy się krzyża, w jego ramionach jest Jezus Chrystus - nasze zmartwychwstanie i życie.
3 III
Szczęść Boże na każdy dzień w wyścigach do świętości!
4 III
Dbaj o pogodę ducha, która nawet w cierpieniu umie znaleźć uśmiech.
5 III
Miłosierdzie jest schylającą się Miłością Boga do nas – jest Jego łaską.
6 III
Niech Miłosierdzie Boga będzie początkiem twojej świętości i jej ukoronowaniem, niech będzie koroną dziecięctwa.
7 III  2. Niedziela Wielkanocy - Miłosierdzia Bożego
Doskonałe dziecięctwo - to ofiarowanie się duszy Miłosiernej Miłości Boga.
8 III  Zwiastowanie Pańskie
Niech Boże Dzieciątko będzie okiem i sercem, a Matka Najświętsza niech uczy jak „patrzeć” i jak „kochać”.
9 III
Gdy masz Jezusa w myśli - to Mu wierzysz, gdy Go masz w woli - to Mu ufasz i kochasz.
10 III
Życzę ci, byś razem z Dzieciątkiem Jezus rozpoczynała i kończyła wszystko - bo Ono jest Początkiem i Końcem, Alfą i Omegą każdego aktu i całego życia.
11 III
Bądź mężna, tym męstwem i wielkodusznością, która nic dla siebie nie wybiera, ale czyni wolę Bożą z całym oddaniem.
12 III
Pełnym darem z siebie spłacaj dar, jaki On dał tobie ze siebie.
13 III
Prawdziwe dziecięctwo zaczyna się od pokory - wychowuje się posłuszeństwem, odziewa się czystością a karmi się ubóstwem - doskonali się miłością, bo ta cnota, obejmuje wszystko: Boga i bliźnich.
14 III   3. Niedziela Wielkanocy
Niech twój dobry przykład pociąga wszystkich do ciszy i skupienia, a także do tej radości, która jest owocem obcowania z Bogiem.
15 III
Hasłem twoim niech będzie: modlitwa, ofiara i radość miłości!
16 III
Kto chce naśladować Dzieciątko, musi wziąć także Krzyż.
17 III
Życzę ci, abyś mając krzyż, miała także moc dźwigania, a tą mocą są dary Ducha Świętego, które przez cierpienie uświęcają duszę i dają jej zjednoczenie z Bogiem.
18 III
Pragnę, byś była „święta”, więc i życzenia moje mają smak żłóbka i gorycz Krzyża, lecz jeden i drugi prowadzą do chwały.
19 III
Najtrudniej jest zwyciężać siebie, i w tym leży najpiękniejsze zwycięstwo, bez miecza, bez broni, ale mocą łaski i cnoty.
20 III
Najtrudniej jest zwyciężać siebie - więc w tej walce więcej znaczy pokora, niż siła, więcej miłość, niż odwaga.
21 III  4. Niedziela Wielkanocy
Łącz dwie rzeczy razem: modlitwę i pracę, tak jednak, by serce więcej było przy Bogu niż ręka przy pracy.
22 III
Zwyciężaj siebie, nie drugich – po takim zwycięstwie będzie zawsze trwały pokój.
23 III
Niech Boże Dziecię bogaci cię łaską swego Dziecięctwa i bliskości, aby na małej drodze drobnymi krokami zdobywać Boga i zdobywać dusze dla Boga.
24 III
Doświadczenia swoje i samotność zamieniaj w rozmowę z Panem Jezusem - w akty cnót wiary - oddania się miłości, by dusza leczyła się miłością, a ciało lekarstwem.
25 III
Dziecięctwa, które buduje się na pokorze, rozwija się w ufności, objawia się w prostocie, doskonali się w ofierze, świętuje w codziennej miłości, raduje się w cierpieniu, apostołuje w pokoju.
26 III
Nieś sztandar dziecięctwa, by pogromić własne „ja”, a zdobyć królestwo i jego tajemnice objawione „maluczkim”.
27 III
Bywa też, że nasze „ja” wysila się na dzieła zewnętrzne i czyniąc wiele szumu, owocu nie rodzi, tylko liście szumiące.
28 III  5. Niedziela Wielkanocy
Niech imię Dzieciątka Jezus, jako przewodni sztandar, towarzyszy ci w biegu do świętości.
29 III
Cierpienie znika w miłości, a jeśli jest, staje się miłością i radością.
30 III
Nie wolno nam się starzeć w służbie Boskiego Dzieciątka, ale z Nim razem trzeba chodzić i działać w nowości życia.