Przeskocz do treści

1 II
Bądź wielkoduszną, szczerą i prostą z Bogiem i ze sobą, bo czasem bywa, że to co wiemy o życiu Bożym, myślimy, że mamy – od wiedzy jednak do czynu daleka droga.

2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego.
Duszy do świętości potrzeba krzyża, cierpienia, ofiary, przez którą daje Bogu to, co jest najdroższe, na wzór Matki Najświętszej, która dziś ofiaruje w świątyni Dziecię Jezus – mimo, że miecz boleści przeszywa Jej Serce.

3 II
Cnót nie nabywa się słuchaniem o nich, ale wierną praktyką i współpracą z łaską.

4 II
Dawaj Bogu siebie w ofiarnej miłości i poświęć się Jej całkowicie.

5 II
Pragnienia i swoją niemoc zamieniaj w ufność i miłość.

6 II
Sobą się nie smuć, ale też sobą się nie raduj - raduj się Bogiem i Jego dobrocią. Niech Jego dobroć i miłosierdzie będzie twoją mocą.

7 II
Pamiętaj że radosne dziecięctwo ma również oblicze męczeństwa w obliczu Pana Jezusa - które rodzi męstwo i wielkoduszność.

8 II
Przyjęcie woli Bożej niech będzie radosne – bo radość ułatwia wszystko.

9 II
Cnoty są jak dobre, kochające się siostry – zawsze wzajemnie sobie pomagają.

10 II
Przyjmij, jak dziecko wolę Ojca niebieskiego i zaufaj Jego dobroci.

11 II
Jeśli chorym chcesz sprawić radość, pociechę i umocnienie, to nieś im uśmiech Dzieciątka Jezus i Jego łaskę wypraszaj.

12 II
Życzę, byś nie tylko uczyła się kochać i naśladować Dzieciątko Jezus w Jego niewinności i prostocie, ale byś umiała żyć Jego miłością i prostotą.

13 II
Bo choć wielkim zaszczytem jest być uczennicą Pana Jezusa i uczyć się trzeba zawsze, to przecież zamieniać wiedzę w czyn większą jest zasługą i chwałą.

14 II
Życzę ci radosnego uśmiechu, bo uśmiech jest ozdobą cnoty, jak kwiat jest ozdobą ziemi.

15 II
Najlepszym lekarstwem na cierpienie jest cnota, która zawsze niesie pokój; następnie roztropność, która każe odpocząć i pogodnie patrzeć na Boskiego lekarza.

16 II
Życzę ci, byś na twojej drodze cierpienia była cicha, pełna ufności, radosna w miłości i hojna w ofierze.

17 II
Bądź mężna - kiedy cię Pan Jezus zaszczyca swym cierpieniem, daje dowód, że ma do ciebie „zaufanie”.

18 II
Gdy jest pełność „zdrowia” w duszy - niemoce fizyczne są pomocą, a nie przeszkodą świętości.

19 II
Bądź wierna Jezusowej miłości - w pokorze i w oddaniu się, a zawsze więcej otrzymasz, niż dasz.

20 II
Widząc coś ujemnego u drugich – nie sądź, nie potępiaj - módl się i sama staraj się być doskonalszą.

21 II
Jeśli kochasz, musisz się radować – bo miłość jest radością.

22 II
Każdy krzyż ma swój ciężar i swoją piękność, byle był opromieniony miłością – trzeba jednak więcej patrzeć w światło i w miłość, niż w sam krzyż i jego bóle.

23 II
Modlę się, byś się nie załamała pod krzyżem, ale mężnie wzięła go w swoje ramiona.

24 II   141. rocznica urodzin sł. B. Anzelma Gądka
Niech Boże Dziecię będzie ci radością, w Jego rękach są twoje losy!

25 II
Dzieciątko Jezus - Zbawiciel urosło do Krzyża, uwieńczyło go chwałą Zmartwychwstania, uczyniło go znakiem zbawienia, uwielbiło Ojca i siebie w Ojcu - radość niesie.

26 II
Niech Dzieciątko Boże wcieli się w duszę twoją, niech ono rośnie do pełności, do wysokości Krzyża, by w wyniszczeniu okazała się miłość, a w miłości wyniszczenie.

27 II
Zamieniaj twoje cierpienia w miłość, która jest oddaniem się i wejrzeniem dziecka na dobroć i miłosierdzie Ojca.

28 II
Sursum corda – Pan Jezus cię kocha i ty Go kochaj, a w miłości Jego znajdziesz wesele, jakiego świat dać nie może!

1 I   Świętej Bożej Rodzicielki
Maryja nigdy nie przestanie nam świecić: wiarą, nadzieją i miłością. Jej wierność i dobroć rozlewają się jakby balsam pokoju i nadziei w sercach tych, którzy Jej wzywają. Bezpieczny, kto powierzył się Jej opiece.
2 I
Betlejem odpowiada swym znaczeniem misji Zbawiciela, gdyż znaczy „dom chleba” i takie znaczenie przypisuje sobie Chrystus: Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił (J 6, 51).
3 I  Najświętszego Imienia Jezus
Niech usta i serce głoszą: Niech będzie uwielbione święte Imię Jezus.
4 I
„Bóg z nami”! Bóg jest ze mną w ludzkim ciele i z ludzką duszą, tak jak ja – więc czegóż się mam lękać!
5 I
Jeśli Bóg tak mnie ukochał, że Syna swego dał, aby był ze mną - stąd ufność, która nie ma granic - uwielbia Boga i śpiewa pewnością obietnic Bożych: Gloria in excelsis Deo...
6 I  Objawienie Pańskie
Przyjście Pana na tę ziemię, choć już raz się dokonało, jest przecież zawsze nie tylko pożądane lecz konieczne - jeżeli Bóg ma się narodzić i rozgościć w duszach naszych, i w naszym codziennym życiu.
7 I
Gdzie Jezus jest, tam wszystko jest.
8 I
Aby przyjąć wolę Bożą, objawienie Boże, potrzeba światła, potrzeba łaski.
9 I
Nadzieja niech zamienia się w pewność w modlitwie.
10 I
Miłość Ojca Niebieskiego nachyla się nad nędzą naszą - a to nachylenie jest miłosierdziem.
11 I
Wierność łasce zawsze prowadzi do Jezusa.
12 I  Chrzest Pański
Chrzest zapoczątkował w nas życie, którego wielkości nigdy dosyć nie ocenimy, ani nie zgłębimy.
13 I
Nadzieja uczy nas, że trzeba się modlić o pomoc Bożą, bo sami słabi jesteśmy.
14 I
Cóż bowiem jest nasze? Nędza i ubóstwo – z tym właśnie mamy oddać się Jezusowi, aby w naszej nędzy okazała się Jego mądrość i Jego piękność, i Jego miłosierdzie.
15 I
Fundamentem nadziei jest dobroć i miłosierdzie Boga.
16 I
Całe życie Syna Bożego to Jego miłość do Ojca i miłość do ludzi, by ich nauczyć kochać Ojca.
17 I
Jeżeli ośmielamy się odnosić do Boga z poufałością dziecka, czynimy to z polecenia Jego Syna, bo On nas nauczył wołać: „Ojcze…”.
18 I
Człowiek niech się nie zraża ufać nawet wbrew nadziei (por. Rz 4, 18) i spoglądać ufnie na Boga - Ojciec nigdy nie zostawi dziecka…
19 I
Cóż może brakować człowiekowi, gdy posiada Boga, przez którego wszystko jest, co jest?
20 I
Jezus jest życiem (por. J 14, 6), a my mamy życie jedynie w Nim i przez Niego.
21 I
Bóg jest królem dusz naszych, bo je stworzył na swój obraz i podobieństwo (por. Rdz 1, 27) i chciał w nich zamieszkać jak w świątyni (por. 1 Kor 3, 16).
22 I
Nie nalegajmy, by spełniała się zawsze nasza wola, ale by we wszystkim stała się wola Boża.
23 I
Żyjemy przez Jezusa, jak On żyje przez Ojca i im więcej żywimy się Jego życiem, tym więcej życie Jego w nas się objawia i obfituje.
24 I
W apostolstwie nie chodzi o to, by mieć Boga na ustach, ale by nie zaniedbywać modlitwy i mieć Go w sercu; inaczej będzie się jak miedź brzęcząca lub rozstrojony cymbał - bez miłości.
25 I
Gdy twoja wiara się chwieje, gdy chmury zwątpienia przesłoniły ci niebo – wołaj z pokorą: Jezu, przymnóż mi wiary.
26 I  Niedziela Słowa Bożego
Nigdzie tak bezpiecznie nam nie będzie jak w Kościele, gdzie słyszy się słowa pociechy i otuchy - Słowa Boże, na których opiera się świat i wszystko co na świecie. Bo wszystko przeminie, ale słowa Pańskie i ich obietnice nie przeminą.
27 I
Trzeba modlitwy mocnej, która Boga ściąga do duszy i daje Go tym, którzy Go utracili.
28 I
W miłości Maryi jest najpewniejsza droga do wiecznej prawdy i wiecznego życia.
29 I
Być z Bogiem - znaczy urzeczywistniać w sobie obraz Boży i urzeczywistniać się z Bogiem.
30 I
W tajemnicy Eucharystii Jezus rodzi się na naszych ołtarzach z czystej pszenicy i z grona winnego przez moc słowa i Ducha Świętego - On malutki, ubogi, uboższy niż w Betlejem, więcej ukryty niż w żłobie, bo wyniszczony pod przypadłościami chleba i wina…
31 I
Słowo – Jezus - jest mądrością Ojca, przez Niego Ojciec przemówił do nas i przez Niego stworzył świat (por. Hbr 1, 2).