1 VI Wniebowstąpienie Pańskie
Okrzyk miłości św. Pawła: „nie daj Boże, abym się miał w czym innym chlubić, tylko w krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa” – wskazuje drogę do zmartwychwstania i do wniebowstąpienia!
2 VI
Potrzebne są i cierpienia, bo bez nich nie ma cnoty - każdą cnotę trzeba okupić męczeństwem, w którym krzyżuje się miłość własną z miłością Boga.
3 VI
Żyj dziecięctwem i bądź jego apostołką.
4 VI
Pokora i miłość - łączą się zawsze w jedną ofiarę, z której wywodzą się cnoty i radość z piękności Boga we własnej duszy.
5 VI
Niech Dzieciątko Jezus prowadzi cię po drogach swoich do Ojca – i błogosławi każdy twój krok.
6 VI
Zdaje mi się, że masz wszystko dane, by być świętą – jednego ci niedostaje: dania siebie.
7 VI
Trudnościami się nie przejmujcie – one potrzebne, jak ćwiczenia wojskowe czy sportowe, by się zaprawić w siły Boże.
8 VI ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
Łaska uświęcająca czyni nas świątynią Ducha Świętego i całej Trójcy Świętej.
9 VI NMP MATKI KOŚCIOŁA
Matka Boża – Mater Dei – ten tytuł i godność jest fundamentem jej wielkości.
10 VI
Cierpienie i przykrości, jakie masz, uważaj za łaskę, przez którą Pan Jezus wyrabia twoje codzienne cnoty.
11 VI
Cierpienie zakorzenia cnotę, a ufność sprawia, że miłość rośnie.
12 VI
Trwajcie w miłości Dzieciątka i Jego Matki, i nie zapominajcie, że tę miłość trzeba okupić ofiarą.
13 VI
Rośnijcie w miłości i nieście wszędzie obecność Bożą ze świętym przykładem, który ma często mocniejszą wymowę niż słowo.
14 VI
Dzieciątko Jezus powie każdej, co ma czynić, w czym się ćwiczyć – więc wsłuchajcie się w Jego głos.
15 VI NAJŚWIETSZEJ TRÓJCY
Słuchaj – chowaj – chodź z jednym „Słowem”, które wszystkie najgłębsze słowa zamyka – które oświeca i uświęca łaską i prawdą - mając je w duszy, niebo nosisz i świątynią Trójcy jesteś.
16 VI
Nieście wszędzie radość – wesele – Boży uśmiech, byście nie tyle słowem ile świętością budowały bliźnich.
17 VI
Niech Boże Dziecię będzie nauczycielem w modlitwie, w poznaniu i czynieniu woli Bożej, w kierowaniu siebie samej ku dobremu i ku pełnej doskonałości.
18 VI
Nie szukaj siły w ludzkiej pomocy, lecz w miłości Dzieciątka Jezus, Tego, które się „wcieliło w nasze niemoce”.
19 VI NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI PAŃSKIEJ
Jak chleb tworzy się z wielu ziaren, jak wino wyciska się z wielu gron, tak w Eucharystii jednoczą się i zlewają wierni w jedno serce i w jedną duszę.
20 VI
Cieszę się, że wróciłaś do zdrowia – i dlatego w stosunku do pracy, obok gołębiej prostoty, niech będzie także roztropność, która umie zabezpieczyć własną „skórę”.
21 VI
Wiesz chyba, jak pragnę twojej świętości – ale nie buduję jej na tobie, ani na darach tobie danych – buduję ją na Bożym Dzieciątku i na Bożym Dziecięctwie twoim – bo ty się możesz przy darach otrzymanych załamać, ale Dzieciątko Jezus, ani Jego Dziecięctwo nie!
22 VI
Bądź w twej pracy apostołką Dzieciątka – przez modlitwę, przez ofiarę, przez przykład, przez Słowo głoszone czy znakiem powiedziane.
23 VI
Czuwaj nad pokojem, nad ciszą obcowania z Bogiem, w tym pokoju i ciszy porządkuj myśli i serce, by dążyły stale, pogodnie do zjednoczenia w Miłości.
24 VI
Bądź dzieckiem Bożym, byś Boga w sobie poznawała, bądź dzieckiem, byś do Niego ręce podnosiła, byś Go kochała, by miłość była treścią, życiem, a nie samym uczuciem.
25 VI
Pełne dziecięctwo Boże to pełnia doskonałości – ono wyklucza największego wroga miłości Boga i bliźniego - to jest miłość własną.
26 VI
Szukaj Pana Jezusa, a gdy znajdziesz, usiądź u stóp Jego i słuchaj, aż zrozumiesz, że jednego potrzeba - kochać, pełnić wolę Bożą i żyć ofiarą.
27 VI NAJŚWIĘTSZEGO SERCA PANA JEZUSA
Ciesz się, że możesz dać dar swego serca Bogu, bo ono będzie zawsze niespokojne, póki nie spocznie w Bogu.
28 VI NIEPOKALANEGO Serca NMP
Maryjo spraw, abym mieszkał w Sercu Jezusa, który udziela pokornym łaski – niechaj w Nim będzie mieszkanie moje z Tobą na wieki.
29 VI
Z krzyżem zdążaj do świętości, a w krzyżu znajdziesz zrozumienie twej drogi, w niej świętość, a ze świętością znajdziesz pokój i owocną drogę do uświęcenia siebie i drugich.
30 VI
Wyczuwam, że ci zdrowie wraca, a z nim energia do życia i do pracy – a jeśli i cierpieć trzeba – niech z tego będzie chwała Boża i świętość osobista i dobro Kościoła.
