Przeskocz do treści

1 II
Miłość Boga i bliźniego jest koroną cnót wszystkich, a miłosierdzie w stosunku do duszy i ciała jest najpiękniejszym objawem miłości.
2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego.
Bądźcie mocne jednością, wielkie i szerokie świętością a najgłębsze pokorą i prostotą - skarbami żłóbka.
3 II
W jedności serc małe rzeczy stają się wielkimi i trwałymi; brak zaś jedności, rozbija największe dzieła.
4 II
Starości nie zmieni się na młodość – chyba, że na duchową.
5 II
Wesele ducha jest najlepszym lekarstwem na wszystkie moralne i fizyczne choroby.
6 II
Bądź świętą, a czas licz nie latami, lecz cnotami.
7 II
Bądź dobrej myśli i dobrej woli, i uciesz Dzieciątko Jezus gotowością cierpienia.
8 II
Nie możemy wyjść z tego świata, ale musimy mu nieść Ewangelię Jezusową, więcej życiem niż słowami - przykładem świętości.
9 II
Niech łaska ci towarzyszy - miłość rozwesela - dziecięctwo uświęca - a niebo będzie w duszy.
10 II
Nawet najmniejsze zwycięstwo nad sobą jest wielką radością.
11 II
Pan Jezus wybrał dla ciebie cząstkę swego krzyża, i dał ci łaskę, byś go nosiła i w nim się uświęcała.
12 II
Gdyby nie było cierpienia, nie zrozumiałabyś drogi dziecięctwa – co to znaczy oddać się, kochać, ufać, co znaczy bogacić się własną niemocą.
13 II
Pracuj w winnicy Karmelu dla Kościoła, bo waszą wartość mierzy się wkładem, jaki dajecie Kościołowi.
14 II 
Cisza jest zawsze czynnikiem Bożych poczynań.
15 II
Posiew powołań udaje się na roli użyźnionej modlitwą i umartwieniem.
16 II
Bądź maleńką, nie tylko wzrostem, ale pokorą – a będziesz się podobać Najwyższemu!
17 II 
Łaska jest duszą dziecięctwa, Dzieciątko Jezus w tajemnicy Wcielenia jest formą dziecięctwa.
18 II
Cierpienie zamieniaj w miłość i w ofiarę za Kościół.
19 II
Tak cnota, jak i brak cnoty, najlepiej okazuje się w cierpieniu.
20 II
Roztargnienia zamieniaj w obecność Bożą, przykrości na miłość, a cierpienie na radość.
21 II
Pełnij wolę Bożą spokojnie, pogodnie - zaprawiając wszystko radością, bo radość to zdrowie.
22 II
Miłość Boga i z nią złączone cnoty: wielkoduszność, cierpliwość, cicha ofiara – najlepiej ćwiczymy, kiedy obcując z drugimi, ćwiczymy miłość bliźniego.
23 II
Każdy dobry uczynek jest darem, przeto przez niego chwal Boga i proś o nowego ducha - ochotnego i radosnego.
24 II   138. rocznica urodzin Sł. B. Anzelma Gądka
Dziecięctwo nie może być dziecinne, płaczliwe, ale ma być ofiarą całej natury duchowej i cielesnej w prostocie miłości, która nie liczy na łokcie, co Bogu daje, ale daje siebie bez granic.
25 II
Krzyż i miłość to sztandar dziecięctwa - krzyż będzie przerobieniem i podniesieniem, uduchownieniem natury, a miłość przez cnoty upodobni się do Boga.
26 II
Czyń prawdę w miłości!
27 II
Tajemnica Słowa Wcielonego, tajemnica dziecięctwa Bożego objawia się w pokorze i miłości.
28 II
Nie dopuszczaj do duszy siebie samej, ale zawsze Pana Jezusa w Duchu Świętym, w duchu radości!

Zgodnie z tradycją, w trzecią niedzielę stycznia (16.01. 2022 r.) w Domu Pamięci Sługi Bożego o. Anzelma Macieja Gądka w Marszowicach odbyło się kolejne kolędowanie „u Maciusia”. Zwyczaj ten ma swoje korzenie w staropolskiej tradycji, zwłaszcza w domu rodzinnym Sługi Bożego, który po latach opowiadał o nim swojej młodszej siostrze: „Odczuwałem tęsknotę zwłaszcza w czasie świąt Bożego Narodzenia. Tak mi się wszystko żywo przypominało, cośmy robili w domu: nocna Pasterka, kolędy w domu razem śpiewane, szopka, którą wszyscyśmy razem z Tatusiem robili. Chodziliśmy z nią po domach i przy tym niemałe płataliśmy figle. A w domu cośmy wyprawiali! Tatuś nam pozwalał – lubił, jak byliśmy weseli” (Krótkie wspomnienia o moim ukochanym Braciszku…, s. 12).

Ze względu na trwające obostrzenia sanitarne, wydarzenie to nie było szeroko ogłaszane, by nie tworzyć zbyt dużego zgromadzenia, jednakże zostali zaproszeni członkowie rodziny Gądków z Niegowici, najbliżsi sąsiedzi i nieliczni mieszkańcy Marszowic, z parafii Niegowić, którzy chętnie przybyli, by uczcić Dzieciątko Jezus i w niedzielne popołudnie radować się wspólnym spotkaniem. Kolędników zaszczycił swą obecnością także ks. proboszcz Janusz Łomzik. Niektórzy gości przybyli w strojach jasełkowych: Maryja, anioł, pasterze i Trzej Królowie. Grono kolędnicze zasiliły oczywiście Siostry karmelitanki Dzieciątka Jezus ze wspólnoty w Niegowici oraz z Postulacji Sługi Bożego z Łodzi.

Na początku zostało odczytane Słowo Boże z Ewangelii św. Łukasza (2, 1-14). Następnie ks. Proboszcz poświęcił dom i zasiadł z nami do gromkiego kolędowania „pod batutą” s. Natany Szaro i przy akompaniamencie instrumentu.

Miłą przerwą w śpiewie był słodki poczęstunek i niespodzianka w postaci losowania gwiazdek, które przyniósł aniołek, a następnie pastuszki – pomocnicy aniołka – rozdawali każdemu ciekawe upominki. Na koniec kolędnicy ustawili się w izbie Gądków do wspólnej fotografii i zapowiedzieli się na kontynuowanie tradycji kolędniczej w przyszłym Roku Pańskim 2023.

Zapraszamy do obejrzenia fotogalerii.

s. Konrada od Serca Bożego Dzieciątka CSCIJ