Kategoria: Sentencje

1 III ? I Niedziela Wielkiego Postu
Bracia, teraz jest czas i godzina, by powstać ze snu grzechu. Patrzcie na Chrystusa, tego prawdziwie dobrego Pasterza, jak zbroczony we krwi w Ogrójcu, przychodzi do was i upominając prosi ? czuwajcie i módlcie się.
2 III
Kto wiele kocha ? wiele cierpi.
3 III
Zawróćcie ze złej drogi waszej i czyńcie pokutę ? a rozradujecie serce Matki Bolesnej.
4 III
Przyczyną niestałości i niepoprawności człowieka jest brak umartwienia, czyli brak szczerej, ustawicznej i praktycznej pokuty.
5 III
Umartwienie polega więc na tym, byś dobrowolnie stworzył taki przedział między duszą a ciałem, aby ciało we wszystkim służyło duszy a nie przeciwnie, i dalej, abyś tak był mocny, żebyś wszystkie władze swej duszy i ciała kierował do dobrego a odciągał od złego.
6 III
Niech obraz Jezusa Ukrzyżowanego, a nade wszystko Jego miłość ? nauczą was umartwienia, abyście ukrzyżowani światu, ukrzyżowawszy ciało z namiętnościami, żyli w wolności dzieci Bożych.
7 III
Jezus, jest tam, gdzie nie ma nikogo ? na krzyżu, w ofierze, w ukryciu, w pokorze, w samotności, w miłości bez granic, w której sam się wyniszcza, aby nam ją dać. Otóż, czym więcej będziesz tam, gdzie Jezus, tym bliżej Go poznasz, tym więcej Go pokochasz.
8 III ? II Niedziela Wielkiego Postu
Miłość, taką codzienną, ofiarną, w małych rzeczach, przy pracy, w pokonywaniu siebie, swoich humorów, wrażeń, zmiennego usposobienia ? bardzo ci polecam, bo to jest źródło uświęcenia.
9 III
Każda cnota, mała czy wielka, nie będzie cnotą, póki nie przejdzie przez umartwienie.
10 III
Chcąc być pięknymi w oczach Bożych, musimy pozwolić Boskiemu Mistrzowi obrabiać się, choć to nieraz pychę naszą boli i często wymaga wielkiego wysiłku. Pan Jezus nie patrzy, czy to wielka czy mała rzecz, którą Mu dajemy, lecz patrzy ile nas to kosztuje i według tego liczy zasługę.
11 III
Wznieś się wysoko, wysoko do krzyża Jezusowego, do tego wyniszczenia samej siebie, w którym umrzeć trzeba sobie; do tego Serca Jezusowego, z którego czerpać trzeba codziennie miłość i pokorę, czystość i Boże uczucia.
12 III
Trzeba, życie Serca Jezusowego uczynić życiem swoim a Jego ofiarę swoją ofiarą.
13 III
Jeżeli przy tych łaskach, jakie ci Bóg daje, nie będziesz świętą, nic warta nie jesteś!
14 III
Rad bym ci nieba przychylić, lecz więcej chciałbym ci przychylić krzyża, upokorzenia, umartwienia, więcej tego co gorzkie niż tego co słodkie, bo wiem, że z krzyża jest najbliższe przejście do Alleluja.
15 III ? III Niedziela Wielkiego Postu
Gdy przez własne biedy poznasz samego siebie i niestałość własnego serca, wtedy poznasz naprawdę, jak człowiek jest nędzny i jak bardzo potrzebuje miłosierdzia Bożego.
16 III
Ile razy idziesz na modlitwę, tyle razy idź jako dziecko, które nic nie umie i nic nie rozumie, z prostotą jednak i z pokorą, a na pewno wyjdziesz z modlitwy napełniona darem obecności Pana Jezusa w duszy.
17 III
Pan Jezus nie patrzy na twoje zachwycenia czy uczucia na modlitwie, lecz oczekuje dobrej woli i szczerej pracy ? to na pewno wystarczy.
18 III
Gdy zobaczysz własną nędzę, nie będziesz się dziwić upadkom drugich, będziesz wyrozumiałą i pełną miłości dla innych. Człowiek, jedynie dzięki miłosierdziu Boga, trzyma się na dobrej drodze.
19 III ? Św. Józefa, Oblubieńca NMP, uroczystość
Święty Józef jest stróżem czystości wszystkich, szczególnie kapłanów, przez których posługę przychodzi łaska, jakby nowe Wcielenie Boga w dusze ludzkie.
20 III
Jeśli masz dobrą wolę, pokorę i prostotę serca, niczego ci Pan Jezus nie odmówi.
21 III
W miłość do Boga wkładaj nie tyle zasób uczucia, bo ono bywa rzadkie, lecz okazuj ją przez uczynki, czyli codzienne swoje prace, zajęcia, krzyże i niemoce.
22 III ? IV Niedziela Wielkiego Postu
Ponad wszystko żyj miłością Jezusa i Maryi ? miłość ta jest objęciem krzyża w cichości, w pokorze, w milczeniu, jednym słowem ? pełnieniem woli Bożej.
23 III
Wszystko, co bierzemy od Pana Jezusa, czy pociechę czy krzyż, czy różę czy ciernie, niech nam będzie nieskończenie drogie i kochane, jak Jego miłość do nas, która jest nieskończona i zawsze nowa.
24 III
Cały sekret świętości ? to czystość duszy i ofiarna miłość.
25 III ? Zwiastowanie Pańskie, uroczystość
O, Maryjo, Pani moja, do Ciebie się uciekam, w samotni Nazaretu przyjęłaś Słowo Boga, zbawienie dla wszystkich, spraw, abym zawsze słyszał wewnętrzne słowa mowy Bożej i według nich życiem kierował.
26 III
Nic tak do Boga nie ciągnie, jak widok własnej niemocy; wtedy dusza widzi i czuje, że bez Niego nic nie uczyni.
27 III
Potrzeba, abyś do krzyża się zaprawiała, bo w krzyżu odpada lekkość myśli i sądu, umysł dojrzewa, wola się hartuje, cnota się utwierdza.
28 III
Ciągle odnawiaj się przed tabernakulum ? tam znajdziesz zrozumienie miłości i ofiary.
29 III ? V Niedziela Wielkiego Postu
Krzyż jest znakiem miłości!
30 III
Ciągle odnawiaj się w miłości do Matki Najświętszej, bo Ona jest formą naszej świętości.
31 III
Miłość nie rodzi się na poduszkach i w wygodach, lecz w ofierze i zaparciu się siebie.

1 II
Nie zwracaj wiele uwagi na to, czy masz wielkie uczucia miłości, czy nie, bo uczucie jest zwodnicze, ale czuwaj nad sobą, abyś nigdy nic nie odmówiła Panu Jezusowi.

2 II Ofiarowanie Pańskie
Prowadzeni przez wiarę, zapaleni miłością, spotkamy Pana, a On się nam powierzy, jak niegdyś Symeonowi, już nie przy blasku gromnicy, ale w słońcu swej Boskiej chwały!
3 II
Miłość bliźniego ? to znosić drugich w cierpliwości, pogodzie, chętnie im usługiwać, chętnie pomagać, spełniać uczynki, które są przykre i od których drudzy uciekają, nie zajmować się sobą, ani drugich nie zajmować sobą.
4 II
Kochaj bardzo Matkę Najświętszą, i zawsze idź do Niej z dziecięcą ufnością.
5 II
Czuwaj szczególnie nad czystością serca, w cnotach ćwicz się ochotnie ? szczególnie w cierpliwości, w pokorze i posłuszeństwie.
6 II
Niech twoje życie będzie zawsze radosną pieśnią dla Pana Jezusa, radosnym Magnificat.
7 II
Kiedy ci coś dolega, czy cierpienie fizyczne, czy oschłość duchowa, zawsze znoś to z radością, a patrz wtedy na Pana Jezusa duchem wiary, prostej, szczerej, dziecięcej.
8 II
Bardzo kochajmy Pana Jezusa ? bo musimy być świętymi !
9 II
Krzyżyki cię czekają, ale bierz je zawsze z weselem i krzyż okrywaj różami, to jest - miłością i radością.
10 II
Pierwsze zadanie, to miłość Pana Jezusa - poznanie Go, kochanie i naśladowanie, pod opieką Matki Najświętszej. I to zadanie, ma być wykonywane z możliwie największą doskonałością, na jaką się zdobyć może twój umysł i serce.
11 II
Aby poznać Pana Jezusa, trzeba szczególnie czytać Jego Ewangelię, rozmyślać to wszystko, a zwłaszcza mieć przed oczyma żłóbek, wieczernik i krzyż.
12 II
W żłóbku pokora się rodzi, więc zacząć trzeba od pokory, od posłuszeństwa, żebyś przez te cnoty, była jak mały Jezus w świątyni - zawsze w rzeczach Bożych.
13 II
Wieczernik nauczy cię, jak trzeba kochać Pana Jezusa i jak kochać bliźnich, bo Eucharystia ? to najwyższy dowód miłości Boga i bliźniego.
14 II
Krzyż to miłość ofiary. Pamiętaj, żebyś nigdy dla Boga nie była skąpa, ale zawsze ochotna, zawsze dająca z weselem, choćby całe życie cierpieć przyszło.
15 II
Drugie zadanie, to miłość Kościoła, miłość dusz, modlitwa i ofiara za cały Kościół, za tych wszystkich, za których umarł Jezus i których kocha Jezus.
16 II
Niech twoja miłość do Pana Jezusa, nie tyle będzie tkliwa, ile raczej czynna, a czym więcej trudności, tym więcej dusza się raduje, że Pan Jezus taki łaskaw i daje jej pracę, aby mogła coś dla Niego uczynić.
17 II
Krzyżyki, przeciwności, trudności, to naprawdę wielki znak, że Pan Jezus ma do ciebie zaufanie, że spodziewa się, iż Go nie zawiedziesz.
18 II
Tak będzie najlepiej, jak wola Boża pokieruje. Wszak Bóg nas kocha nieskończenie i cokolwiek nas spotyka, to dla naszego dobra - stąd miłującym wszystko obraca się ku dobremu.
19 II
Szczególnie pilnuj milczenia, bo milczenie to szkoła dobrych myśli, to przygotowanie do modlitwy.
20 II
Bądź zawsze wesoła, swobodna ? pamiętając jednak, by ta wesołość nie była roztrzepaniem, lekkomyślnością, płochością, lecz by była radością dziecka Bożego, które służy Panu Jezusowi.
21 II
W słowach zachowaj ostrożność. Nigdy nie mów o cudzych błędach i wadach. Nieraz się zdarzy, że słowo wyleci muszką, a wraca wołem.
22 II
Dziś więcej niż kiedykolwiek, potrzebujemy tego wzajemnego umacniania w tym, co nam jest najdroższe: w wierności dla Boga, w posłuszeństwie dla Kościoła.
23 II
Gdy twoje serce ogarnie tęsknota za Jezusem, gdy będziesz pragnąć widzieć Go, rozmawiać z Nim, oprzeć swoją głowę o Jego Serce Najczystsze ? wtedy ziemia będzie ci naprawdę więzieniem.
24 II
Mojem zdaniem, najlepszym środkiem na pokusy, jest łaska Pana Jezusa, bo bez niej nic uczynić nie możemy. Poza nią, najlepszym środkiem, jest przejąć umysł i serce miłością Bożą i myślami świętymi tak, żeby na inne myśli nie było czasu.
25 II
W twoich trudnościach, czy co możesz lub nie możesz, zawsze się módl, bo modlitwa to wszechmoc prosząca.
26 II
Przeszkody i lęki nie są murem ani przedmurzem, są tylko płotkiem. Wystarczy przeskoczyć.
27 II
Bądź tak przejętą miłością Pana Jezusa, Jego słowami, Jego życiem, Jego cierpieniami, Jego intencjami, żebyś na inne myśli nie miała czasu.
28 II
Jednego ci życzę, abyś Imię Jezus zawsze nosiła w sercu i w uczynkach.

1 I Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki
Żadne stworzenie nie było tak blisko spokrewnione z Bogiem jak Maryja. Wszak Ona przede wszystkim jest tym przybytkiem, w którym podobało się Bogu mieszkać nie tylko przez łaskę i jej pełność, ale osobiście z ciałem i duszą przez dziewięć miesięcy.
2 I              
Maryja jest nauczycielką, jak mamy czcić siebie samych dla godności dzieła Bożego w nas, dla obrazu, który Bóg raczył umieścić w świątyni naszej duszy, i raczył w niej przez łaskę zamieszkać.
3 I Najświętszego Imienia Jezus
Jeżeli przez cześć i szacunek dla siebie uznajemy w nas dzieło Boga, jakże daleko więcej winniśmy siebie szanować, gdy Jego samego mamy u siebie, jako przedmiot naszej wiary i miłości.
4 I
Niech bogaci cię łaska, a w zamian bogać ubogie Dzieciątko Jezus choćby nawet drobiazgami.
5 I
Maryja była pierwszym tabernakulum, w którym Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek z Bóstwem, z ciałem i duszą zamieszkał.
6 I Uroczystość Objawienia Pańskiego
By przyjąć wolę Bożą, objawienie Boże, potrzeba światła. Bez tego światła, którym jest łaska, bez oświecenia rozumu i poruszenia woli człowiek nie przyjmie Objawiania, nie uwierzy. Potrzeba łaski, by być przygotowanym na przyjęcie tajemnicy.
7 I
Pracuj nad pokorą swej myśli, swego sądu, nad pokorą woli; miej tę pojętność pokorną, która działa pod miarą roztropności, pod wagą ważności, pod liczbą, która oblicza i usuwa racje swoje, a uznaje bez sprzeciwu, że drudzy też mają rację. Jednym słowem, przemieniaj swoją osobowość w osobowość Pana Jezusa, a swoją odziewaj pokorą. Niech Boże Dzieciątko uczy cię tej miary.
8 I
Łaska jest matką dziecięctwa, a dziecięctwo owocem łaski i współpracy z łaską. Mistrzem i kierownikiem i wzorem tej współpracy i dziecięctwa jest Jezus ? Syn Boży, Syn Dziecię, od żłóbka aż do krzyża, a tabernakulum jest streszczeniem tego dziecięctwa i ofiary.
9 I                                                          
Niech Boże Dzieciątko będzie ci radością, w Jego rękach losy twoje.
10 I
Bóg sam jest ponad wszystkie miłości, sam Miłością i samą Miłością. Że zaś ta Miłość przetłumaczyła się w Dzieciątku Jezus w pełną i prostą radość kochania, życzę ci radości kochania, bo to jest, co uszczęśliwia, co niebem jest duszy, choćby nieba nie było.
11 I
Kto pozna Dziecię Jezus okiem wiary, kto zbliży się do Niego krokiem ufności i kto Je obejmie ramionami miłości, temu odkrywają się tajemnice Boże, które Ojciec tego Dziecięcia razem z Nim objawia maluczkim.
12 I Święto Chrztu Pańskiego
Ściany serca rozszerzają się od miłości, a ściany domu nie mogą pomieścić radości, jakie daje obcowanie z Dzieciątkiem Jezus i Jego Królewskie Dziecięctwo.
13 I
Pisząc lub mówiąc o Dziecięctwie Bożym, trzeba być dzieckiem nie siłą wymowy ale siłą prostoty i miłości.
14 I
Doskonałość chrześcijańska gruntuje się na uczestnictwie w naturze Bożej przez łaskę uświęcającą, cnoty wlane i dary Ducha Świętego i jest również pod wpływem łaski uczynkowej pełnym rozwinięciem sił ludzkich i boskich; rozwija się bez przymusu, oparta na dobrej woli.
15 I
Wzorem doskonałości chrześcijańskiej jest Jezus Chrystus, Mistrzynią duchowną i Matką wychowania na dzieci Boże jest Matka Jezusowa.
16 I
Cnota jest to kwiat Boży; kwiat nie głosi swej piękności, on nie potrzebuje jej głosić, on się tylko przedstawia i bytem swoim piękność roztacza i woń roznosi. Tak samo jest z cnotą: ona się nie ogłasza, ale ma w sobie coś tak pięknego i wartościowego, że zachwyca oczy Boże i ludzkie.
17 I
Jezus ? nas ukochał do końca (por. J 13, 1) i Jego miłość idzie poza granice wszelkiej znanej miłości; w Nim odbija się nieskończona dobroć Jego serca.
18 I
Gdy otworzysz księgę Ewangelii i wczytasz się w dzieje Boga-Człowieka, zobaczysz i odczujesz wszędzie tchnienie Boskiego imienia.
19 I
Mianując się i będąc Synem Człowieczym, Jezus uczy nas, byśmy pamiętali, że jesteśmy sługami i wyżsi byli pokorą aniżeli godnością.
20 I
Długa zazwyczaj bywa nauka, którą się głosi słowami, czasem się jej nawet nie pojmie, krótka zaś i pojętna staje się nauka przez przykłady.
21 I
Jeśli nasze życie ma przedstawiać jakąś wartość, to musi być ono wewnętrzne, musi być oparte na czystej intencji, przez którą każdy nasz uczynek stawałby się najdoskonalszym aktem cnót wiary, ufności i miłości.
22 I
Wola Boża ma poruszać wszystkimi naszymi czynnościami, a chwała Jego ma być celem.
23 I
Im bliżej ktoś jest Boga, tym bardziej uczestniczy w bogactwach Bożych.
24 I
Co w sercu, to i na ustach, to i w uczynkach.
25 I Nawrócenie świętego Pawła
Tajemnica Wcielenia, tajemnica Odkupienia, tajemnica łaski i uświęcenia ? to cud cudów.
26 I
Wielka chwała naśladować Pana. (...) Staraj się naśladować Jezusa, bo czym więcej życiem odzwierciedlisz Jego obraz w sobie, tym doskonalej będziesz kochał Boga.
27 I
Miłość niebo na ziemi otwiera.
28 I św. Tomasza z Akwinu
O tyle człowiek jest wielki, o ile dobrze czyni.
29 I
Wiele czyni, kto to, co czyni, czyni dobrze.
30 I
Słowa przebrzmiewają, przykłady pozostają.
31 I
Wartość nasza nie zależy od naszego urodzenia, majątku, stanowiska, zależy od łaski i uczynków z nią w parze idących.

1 XII  I NIEDZIELA ADWENTU
Adwent to droga ludzkości przez Maryję do Jezusa, stąd Adwent to czas naszego zbliżenia i zapoznania się z Matką Boga.
2 XII
Przyjście Pana na ziemię, choć już raz się dokonało, jest przecież zawsze nie tylko pożądane, ale konieczne, jeżeli Bóg ma się narodzić i rozgościć w duszach naszych i w naszym codziennym życiu.
3 XII
Przyjdź Panie Jezu? Boże naszego serca, naszej wiary i ufności, Boże łaski i miłości, czekamy na Ciebie! Powtórny adwent się rozpoczął: Veni Domine non tardare, Veni Domine Jesu. W tej powtórnej księdze Adwentu zapowiada On ? Ojciec przyszłego wieku: ?kto pragnie, niech przyjdzie, niech bierze wodę żywota?? (Ap 22, 17).
4 XII
Czas Adwentu to ciągłe i wielkie zwiastowanie.
5 XII
I oto Rorate coeli desuper? zamienia się w Veni Domine, Veni Domine Jesu? Stąd rok liturgiczny, ta księga zmiłowań Pańskich, ma tę samą nutę tęsknoty serca ludzkiego za Bogiem, za zjednoczeniem, za widzeniem... Niespokojne jest serce, póki nie spocznie w Bogu (św. Augustyn).
6 XII
Nim klękniecie u żłóbka, nim powitacie Boską Dziecinę, przygotujcież się dobrze. ? A zatem przygotujcie drogą Pańską? (por. Łk 3, 4-5) czystością, pokorą, prostotą, cichością i miłością.
7 XII
Wiele dusz zatrzymuje się w postępie duchowym, bo za mało mają ufności w Bogu, a za wiele liczą na siebie.
8 XII NIEPOKALANE POCZĘCIE NMP
Niepokalana!? Brzmi w tym słowie triumf nad grzechem, triumf łaski nad skażoną naturą, odnowienie z upadku, chwała Trójcy Najświętszej i podniesienie serc grzesznych.
9 XII
Adwent? Kłębią się w nim dzieje grzechu, ale przewija się też nitka miłosierdzia, aby się przemienić w suknię łaski i nakryć nagość upadłego Adama.
10 XII  MATKI BOŻEJ LORETAŃSKIEJ
Jezus przez Maryję przyszedł do nas, my przez Maryję idziemy do Jezusa, ale droga jest jedna: Miłość.
11 XII
Choćby kiedyś nasze życie się spaczyło i zeszlibyśmy na manowce, to póki się modlimy, zawsze jest nadzieja, owszem, pewność powrotu do Boga. Bo nie tylko modlitwa sprawiedliwego jest kluczem do nieba, lecz i modlitwa grzesznika niebiosa otwiera.
12 XII  NMP Z GUADELUPE
Jak gwiazda polarna wskazuje drogę żeglarzom, jak brama jest wejściem do domu, tak Maryja jest dla nas drogowskazem i bramą do Jezusa, przez Nią znajdziemy zmiłowanie Pańskie.
13 XII
Nic tak do Boga nie ciągnie, jak widok własnej niemocy, wtedy dusza widzi i czuje, że bez Niego nic nie uczyni.
14 XII  ŚW. JANA OD KRZYŻA
Niech wstawiennictwo św. o. Jana od Krzyża otworzy nam myśl Boskiego Słowa, aby opuściła nas ciemność i byśmy za jego przewodem, rozmyślając chwałę Pana, w Jego obraz się przemieniali, z jasności w jasność.
15 XII  III NIEDZIELA ADWENTU
Żyj rzeczywistością Boga ? nikt tak nie jest obecny jak On w nas, nikt tak rzeczywisty w nas jak On, nikt nas tak miłością nie darzy jak On.
16 XII  POCZĄTEK NOWENNY PRZED UROCZYSTOŚCIĄ NARODZENIA PAŃSKIEGO
Bóg kocha... Kochać, to przemawiać do tych, których się kocha. Przemówił więc Bóg do nas wspaniałością dzieł swoich, przemawiał przez Proroków, lecz i to nie wystarczało. Przemówił do nas swoim Słowem, przez Syna swego, i ta mowa Jego przedziwna, pełna prawdy i mocy, i łaski, nazywa się objawieniem - Ewangelią.
17 XII
Trzeba wiary wielkiej, by wznieść się ponad siebie, a ufności, by oprzeć się o Boga.
18 XII
Czymże są myśli nasze wobec myśli i planów Bożych?
19 XII
Z tajemnicy Wcielenia, w której Syn Boży staje się Dziecięciem, Synem Człowieczym, rodzi się nasze dziecięctwo, nasze uczestnictwo w naturze Boskiej, najwyższa godność człowieka i jego zdolność oglądania Boga twarzą w twarz.
20 XII
W Maryi znajdziesz duszo Jezusa, bo nierozłączny jest Syn od Matki.
21 XII
Tajemnice Boga i Jego dzieła stwórcze i zbawcze osłonięte są ciszą, milczeniem, bo dla swej wielkości wypowiedzieć się nie dają.
22 XII  IV NIEDZIELA ADWENTU
Blisko już jest Pan! Złóżmy Mu razem dary: dobrą wolę, myśl czystą i prostą, uśmiech wesela w pracy i cierpieniu, wierność w obcowaniu z Nim.
23 XII                                                               
Kiedy wielkie milczenie panowało, wtedy przyszło Słowo Pańskie, Słowo Boże (por. Mdr 18, 15).
24 XII
Wigilia Bożego Narodzenia przypomina nam nie jeden tylko dzień lub noc, ale ogromną przestrzeń czasu, tysiące lat, w których wśród wzdychań i pragnień wyczekiwały ludy Zbawiciela, oglądali Go prorocy w swych widzeniach, wyobrażały figury i typy Starego Testamentu.
25 XII  BOŻE NARODZENIE
Mamy zawsze Boże Narodzenie ? bliższe niż w Betlejem, serdeczniejsze niż w szopie ? codziennie: ? Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami i w nas! ? (J 1, 14) Adorujmy, dziękujmy w duszy naszej Bogu, który nie tylko jest w nas, ale żywi nas Sobą.
26 XII  ŚWIĘTEGO SZCZEPANA
Oto przyszedł Malutki i niepojętą siłą wyniszczenia swego, aż do stajni, wlał w duszę ludzką prostotę, by nie zważając na niemoc swoją i niegodność, mogła z ufnością iść do Boga jako Ojca.
27 XII
Jak nie pojmiesz Słowa, które było u Boga, tak nie pojmiesz i Słowa, które ciałem się stało i zamieszkało między nami. Tylko pokora rozumu, czyli wiara uzna te wielkie i niepojęte tajemnice, a wyznając i wierząc w wielkości Boże śpiewać będzie przy żłóbku: Gloria in excelsis Deo!
28 XII
Bóg kocha? Kochać, znaczy uczynić się podobnym i równym z tymi, których się miłuje ? oto Wcielenie.
29 XII  ŚWIĘTEJ RODZINY
Pokój przynosi nowo narodzone Dziecię, więc niech jednają się nieprzyjaciele, niech przepraszają się obrażeni, niech posłuszeństwo ślubują dzieci rodzicom, miłość wzajemną i poszanowanie małżonkowie. Cały dom ma się stać rodziną, na wzór tej Świętej Rodziny w Betlejem.
30 XII
Czyż zazdrościć będziemy Maryi, że jest Matką Boga? Czyż przez Narodzenie Jezusowe dusza nasza nie staje się cyborium, w którym On mieszka, a my w Nim jesteśmy!
31 XII  ROCZNICA ZAŁOŻENIA ZGROMADZENIA
Tajemnica Wcielenia, tajemnica dziecięctwa Jezusowego, życie Jego wśród nas, męka i dzieło odkupienia z wszystkimi skarbami łaski, sakramentów, Jego zmartwychwstanie, wylew miłości Boga przez Ducha Świętego ? to miłosierdzie, czyli miłość Boga ku nam.