Kategoria: Sentencje

1 IV
Mądrością świętych jest „chlubić się w Jezusie Ukrzyżowanym”, nosić w sobie znaki cierpień poniesionych dla Niego.

2 IV
Twoja droga to droga ofiary, a nie twojej pociechy, choć na tej drodze znajdziesz radość - jeszcze nie nieba, ale radość dla nieba i do nieba.
3 IV
Twoim niebem niech będzie dawać niebo « małym », sama stając się ofiarą miłości.
4 IV
Miej swoje ideały, swoje pragnienia, niech one potęgują twoje dążenia do większej miłości, do ofiary i do pełnienia woli Bożej.
5 IV
Miłość jest formą wszystkich cnót, a wykonanie jej niech będzie prostotą i delikatnością serca.
6 IV
Kochaj Boga, bliźnich i siebie miłością, jaką Bóg się kocha, bo On jest Miłością – tak jak Jezus kochał swego Ojca, swych braci, za których się poświęcił.
7 IV
Nie jesteś wolna od cierpień fizycznych i duchowych, znoś je tak, żeby były twoim uświęceniem.
8 IV
Nabożeństwo do Najświętszej Krwi Jezusowej niechaj cię oczyszcza, uświęca, zapala i przynagla do ofiar, by cena tej Krwi nie była przelana na marne, lecz by była źródłem zbawienia, krynicą łaski i przebaczenia.
9 IV
Żyj miłością, uczestnicząc w Boskiej dobroci.
10 IV
Nie poprawiajmy Pana Boga, bo On dla nas zawsze chce i czyni najlepiej.
11 IV
Przez swoją modlitwę, przez cierpienia, możesz uzyskać zbawienie tysięcy dusz – taka jest, bowiem misja Karmelu.
12 IV
Jeśli życie ma być miłością, to musi być także ofiarą z tego, co najdroższe, a najczęściej przez oddanie woli na cierpienie, na ukrzyżowanie całego człowieka.
13 IV
Życzę ci owoców odkupienia, by Pan Jezus był ci wzorem w codziennym noszeniu krzyża, byś w nim nie tylko uświęcała siebie, lecz przez swoją ofiarę miłości z Nim razem była zbawicielką braci, zwłaszcza tych, którzy uciekają od krzyża i wstydzą się znaku zbawienia.
14 IV  WIELKI CZWARTEK
Pan Jezus dał nam pod postacią chleba i wina, swoje Ciało i swoją Krew Najświętszą – to jest miłość Pana Jezusa, która zawsze jest z nami, w której udziela się nam nieustannie.
15 IV  WIELKI PIĄTEK
Krew to cena, którą Jezus wylał za nas - byśmy również byli gotowi oddać naszą krew dla Niego i dla Jego zbawczych planów.
16 IV  WIELKA SOBOTA
W miłości Pana Jezusa Ukrzyżowanego, w którym jest pełnia odkupienia, miej wzór, jak trzeba kochać i żyć ofiarą – o chwałę Bożą, o świętość Kościoła i braci, i o własną doskonałość.
17 IV  NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
Radosne dzwony i pierwiosnki wiosenne głoszą w duszy i w przyrodzie Boskie Alleluja. Usuńcie więc, wszelki zapleśniały kwas, a chodźcie w nowości i w wiośnie życia, jak w Zmartwychwstaniu.
18 IV  PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY
Karmel jest i musi być wielkanocny, to przystań radości i raj wesela, w którym karmelitanka śpiewa swoje Magnificat anima mea Dominum!
19 IV
Podobno, nikt sam nie wejdzie do nieba, tylko z tymi, którym wyprosił łaskę zbawienia, albo z tymi, którzy jemu wyprosili łaskę zbawienia.
20 IV
Alleluja, to hymn miłości. W Karmelu wszystko oddycha miłością.
21 IV
Przemawiaj do drugich nie słowem, ale przykładem; wszędzie nakładaj sobie szczyptę umartwienia, a czyń to radośnie, nie zmieniając natury, ale ją ciągle udoskonalając.
22 IV
Nie zachmurzaj oblicza twego, ale roznoś wszędzie wielkanocne Alleluja.
23 IV
Adoruj Imię Jezus - Imię ponad wszelkie imię, treść tego Imienia wypełniaj, a owocem będzie świętość.
24 IV  NIEDZIELA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
Tyle smutku jest na ziemi, tyle łez wszędzie; zwłaszcza, gdy ludzie bez Boga żyją - dlatego trzeba nieść duszom radość rzeczywistą: uczynność, dobroć, prostotę, ofiarność, a to wszystko ożywiać modlitwą.
25 IV
Każda cnota prawdziwa, nim stanie się doskonałą, musi być naznaczona krzyżem i przejść przez umartwienie.
26 IV
Gdy serce stawi się w cichości i pokorze przed Panem Jezusem, i przypatrzy się Jego Bożej miłości, znajdzie zawsze wielki pokój.
27 IV
Czym jest pokora – jest służbą w miłości, ofiarą w służbie bliźnich, jest posłuszeństwem i ofiarą ze siebie, jest pełnieniem myśli i woli Bożej.
28 IV
Pokonane zniechęcenie zamienia się w siłę woli, której owocem są uczynki spełniane stale i spokojnie, choć bez duchowej pociechy.
29 IV
Miłość Boga bez „ja” i miłość bliźniego, uczynią cię wielką świętą.
30 IV
Unikaj przede wszystkim zajmowania się swoimi trudnościami, krzyżykami, bo to wytwarza małoduszność i czyni duszę słabą.

1 II
Miłość Boga i bliźniego jest koroną cnót wszystkich, a miłosierdzie w stosunku do duszy i ciała jest najpiękniejszym objawem miłości.
2 II  Ofiarowanie Pańskie. Dzień życia konsekrowanego.
Bądźcie mocne jednością, wielkie i szerokie świętością a najgłębsze pokorą i prostotą - skarbami żłóbka.
3 II
W jedności serc małe rzeczy stają się wielkimi i trwałymi; brak zaś jedności, rozbija największe dzieła.
4 II
Starości nie zmieni się na młodość – chyba, że na duchową.
5 II
Wesele ducha jest najlepszym lekarstwem na wszystkie moralne i fizyczne choroby.
6 II
Bądź świętą, a czas licz nie latami, lecz cnotami.
7 II
Bądź dobrej myśli i dobrej woli, i uciesz Dzieciątko Jezus gotowością cierpienia.
8 II
Nie możemy wyjść z tego świata, ale musimy mu nieść Ewangelię Jezusową, więcej życiem niż słowami - przykładem świętości.
9 II
Niech łaska ci towarzyszy - miłość rozwesela - dziecięctwo uświęca - a niebo będzie w duszy.
10 II
Nawet najmniejsze zwycięstwo nad sobą jest wielką radością.
11 II
Pan Jezus wybrał dla ciebie cząstkę swego krzyża, i dał ci łaskę, byś go nosiła i w nim się uświęcała.
12 II
Gdyby nie było cierpienia, nie zrozumiałabyś drogi dziecięctwa – co to znaczy oddać się, kochać, ufać, co znaczy bogacić się własną niemocą.
13 II
Pracuj w winnicy Karmelu dla Kościoła, bo waszą wartość mierzy się wkładem, jaki dajecie Kościołowi.
14 II 
Cisza jest zawsze czynnikiem Bożych poczynań.
15 II
Posiew powołań udaje się na roli użyźnionej modlitwą i umartwieniem.
16 II
Bądź maleńką, nie tylko wzrostem, ale pokorą – a będziesz się podobać Najwyższemu!
17 II 
Łaska jest duszą dziecięctwa, Dzieciątko Jezus w tajemnicy Wcielenia jest formą dziecięctwa.
18 II
Cierpienie zamieniaj w miłość i w ofiarę za Kościół.
19 II
Tak cnota, jak i brak cnoty, najlepiej okazuje się w cierpieniu.
20 II
Roztargnienia zamieniaj w obecność Bożą, przykrości na miłość, a cierpienie na radość.
21 II
Pełnij wolę Bożą spokojnie, pogodnie - zaprawiając wszystko radością, bo radość to zdrowie.
22 II
Miłość Boga i z nią złączone cnoty: wielkoduszność, cierpliwość, cicha ofiara – najlepiej ćwiczymy, kiedy obcując z drugimi, ćwiczymy miłość bliźniego.
23 II
Każdy dobry uczynek jest darem, przeto przez niego chwal Boga i proś o nowego ducha - ochotnego i radosnego.
24 II   138. rocznica urodzin Sł. B. Anzelma Gądka
Dziecięctwo nie może być dziecinne, płaczliwe, ale ma być ofiarą całej natury duchowej i cielesnej w prostocie miłości, która nie liczy na łokcie, co Bogu daje, ale daje siebie bez granic.
25 II
Krzyż i miłość to sztandar dziecięctwa - krzyż będzie przerobieniem i podniesieniem, uduchownieniem natury, a miłość przez cnoty upodobni się do Boga.
26 II
Czyń prawdę w miłości!
27 II
Tajemnica Słowa Wcielonego, tajemnica dziecięctwa Bożego objawia się w pokorze i miłości.
28 II
Nie dopuszczaj do duszy siebie samej, ale zawsze Pana Jezusa w Duchu Świętym, w duchu radości!

1 I Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki
Żadne stworzenie nie było tak blisko spokrewnione z Bogiem jak Maryja. Wszak Ona przede wszystkim jest tym przybytkiem, w którym podobało się Bogu mieszkać nie tylko przez łaskę i jej pełność, ale osobiście z ciałem i duszą przez dziewięć miesięcy.
2 I              
Maryja jest nauczycielką, jak mamy czcić siebie samych dla godności dzieła Bożego w nas, dla obrazu, który Bóg raczył umieścić w świątyni naszej duszy, i raczył w niej przez łaskę zamieszkać.
3 I Najświętszego Imienia Jezus
Jeżeli przez cześć i szacunek dla siebie uznajemy w nas dzieło Boga, jakże daleko więcej winniśmy siebie szanować, gdy Jego samego mamy u siebie, jako przedmiot naszej wiary i miłości.
4 I
Niech bogaci cię łaska, a w zamian bogać ubogie Dzieciątko Jezus choćby nawet drobiazgami.
5 I
Maryja była pierwszym tabernakulum, w którym Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek z Bóstwem, z ciałem i duszą zamieszkał.
6 I Uroczystość Objawienia Pańskiego
By przyjąć wolę Bożą, objawienie Boże, potrzeba światła. Bez tego światła, którym jest łaska, bez oświecenia rozumu i poruszenia woli człowiek nie przyjmie Objawiania, nie uwierzy. Potrzeba łaski, by być przygotowanym na przyjęcie tajemnicy.
7 I
Pracuj nad pokorą swej myśli, swego sądu, nad pokorą woli; miej tę pojętność pokorną, która działa pod miarą roztropności, pod wagą ważności, pod liczbą, która oblicza i usuwa racje swoje, a uznaje bez sprzeciwu, że drudzy też mają rację. Jednym słowem, przemieniaj swoją osobowość w osobowość Pana Jezusa, a swoją odziewaj pokorą. Niech Boże Dzieciątko uczy cię tej miary.
8 I
Łaska jest matką dziecięctwa, a dziecięctwo owocem łaski i współpracy z łaską. Mistrzem i kierownikiem i wzorem tej współpracy i dziecięctwa jest Jezus - Syn Boży, Syn Dziecię, od żłóbka aż do krzyża, a tabernakulum jest streszczeniem tego dziecięctwa i ofiary.
9 I      Święto Chrztu Pańskiego                                                    
Niech Boże Dzieciątko będzie ci radością, w Jego rękach losy twoje.
10 I
Bóg sam jest ponad wszystkie miłości, sam Miłością i samą Miłością. Że zaś ta Miłość przetłumaczyła się w Dzieciątku Jezus w pełną i prostą radość kochania, życzę ci radości kochania, bo to jest, co uszczęśliwia, co niebem jest duszy, choćby nieba nie było.
11 I
Kto pozna Dziecię Jezus okiem wiary, kto zbliży się do Niego krokiem ufności i kto Je obejmie ramionami miłości, temu odkrywają się tajemnice Boże, które Ojciec tego Dziecięcia razem z Nim objawia maluczkim.
12 I
Ściany serca rozszerzają się od miłości, a ściany domu nie mogą pomieścić radości, jakie daje obcowanie z Dzieciątkiem Jezus i Jego Królewskie Dziecięctwo.
13 I
Pisząc lub mówiąc o Dziecięctwie Bożym, trzeba być dzieckiem nie siłą wymowy, ale siłą prostoty i miłości.
14 I
Doskonałość chrześcijańska gruntuje się na uczestnictwie w naturze Bożej przez łaskę uświęcającą, cnoty wlane i dary Ducha Świętego i jest również pod wpływem łaski uczynkowej pełnym rozwinięciem sił ludzkich i boskich; rozwija się bez przymusu, oparta na dobrej woli.
15 I
Wzorem doskonałości chrześcijańskiej jest Jezus Chrystus, Mistrzynią duchowną i Matką wychowania na dzieci Boże jest Matka Jezusowa.
16 I
Cnota jest to kwiat Boży; kwiat nie głosi swej piękności, on nie potrzebuje jej głosić, on się tylko przedstawia i bytem swoim piękność roztacza i woń roznosi. Tak samo jest z cnotą: ona się nie ogłasza, ale ma w sobie coś tak pięknego i wartościowego, że zachwyca oczy Boże i ludzkie.
17 I
Jezus nas ukochał do końca (por. J 13, 1) i Jego miłość idzie poza granice wszelkiej znanej miłości; w Nim odbija się nieskończona dobroć Jego serca.
18 I
Gdy otworzysz księgę Ewangelii i wczytasz się w dzieje Boga-Człowieka, zobaczysz i odczujesz wszędzie tchnienie Boskiego imienia.
19 I
Mianując się i będąc Synem Człowieczym, Jezus uczy nas, byśmy pamiętali, że jesteśmy sługami i wyżsi byli pokorą aniżeli godnością.
20 I
Długa zazwyczaj bywa nauka, którą się głosi słowami, czasem się jej nawet nie pojmie, krótka zaś i pojętna staje się nauka przez przykłady.
21 I
Jeśli nasze życie ma przedstawiać jakąś wartość, to musi być ono wewnętrzne, musi być oparte na czystej intencji, przez którą każdy nasz uczynek stawałby się najdoskonalszym aktem cnót wiary, ufności i miłości.
22 I
Wola Boża ma poruszać wszystkimi naszymi czynnościami, a chwała Jego ma być celem.
23 I
Im bliżej ktoś jest Boga, tym bardziej uczestniczy w bogactwach Bożych.
24 I
Co w sercu, to i na ustach, to i w uczynkach.
25 I Nawrócenie świętego Pawła
Tajemnica Wcielenia, tajemnica Odkupienia, tajemnica łaski i uświęcenia ? to cud cudów.
26 I
Wielka chwała naśladować Pana. (...) Staraj się naśladować Jezusa, bo czym więcej życiem odzwierciedlisz Jego obraz w sobie, tym doskonalej będziesz kochał Boga.
27 I
Miłość niebo na ziemi otwiera.
28 I św. Tomasza z Akwinu
O tyle człowiek jest wielki, o ile dobrze czyni.
29 I
Wiele czyni, kto to, co czyni, czyni dobrze.
30 I
Słowa przebrzmiewają, przykłady pozostają.
31 I
Wartość nasza nie zależy od naszego urodzenia, majątku, stanowiska, zależy od łaski i uczynków z nią w parze idących.